2-آثار تاریخی:
روستای بندو از حیث تاریخی دارای قدمت بسیار زیادی بوده و احتمالاً در حدود چند قرن از وجود آن می گذرد.
علت پیدایش روستا را در درجه اول باید بخاطر زمینهای کشاورزی بسیاری مساعدی دانست که دراطراف روستا وجود دارد که کم آبی موجب گردیده تااهالی روستا نتوانند اززمینها استفاده مطلوب نمایند.
برای جبران این نقیصه داستانی برسرزبانها جاری است بدین ترتیب که ; مردی متفکروخیراندیش سد بسیار عظیمی را درروستا احداث کرده طوری که تمام اراضی آن روستا تحت پوشش همان سد واقع می شود واهالی دامنه کشاورزی و زراعت را گسترش می دهند ،از آ ن تاریخ به بعد این روستا بنام «بندو» نامگذاری شده که به معنای «سد » می باشد. که بعدازتخریب سد روستا سیرقهقیرای را پیموده بنحوی که امروزه به یک روستا محروم مبدل گشته است.
نام این سد درروستا« رباط»است وفردی بنام « شیخ رباط » ان را احداث نموده است،برطبق سخنانی که ازقدیم توسط ریش سفیدهای محل نقل می شود مردم برای شیخ رباط احترام فوق العاده ای قائل بودند،چرا که وی توانسته بودبا این ابتکارنو درآن منطقه تحولی در زندگی مردم پدید آورده ورونقی به زندگی ایشان بخشد این سد پایدار وپابرجا بود تا اینکه بیگانگان اروپایی(پرتقالی ها )برای تسلط بیشتر بر مردم منطقه تصمیم به انهدام این سد می گیرند که با مقاومت مردم ودر راس آن شیخ رباط مواجه می شوند که در این مقاومت شیخ رباط به شهادت رسید وجسد پاک این مرد مبارز وروشنفکر را در نزدیکی سد به خاک می سپارند که در آن زمان تا به امروز مرقد این مرد زیارتگاه دلسوختگان وبیچارگان است که با آمدن به آنجا ونذر ونیاز ،حاجت خود را از خدا می طلبند،علاوه بر سد رباط می توان از دو آسیاب در نزدیکی سد ودوغار بزرگ که اولی معروف به غار جنگیه ودومی غار زیر زمین معروف به وادی الشیخ به فاصله یک کیلومتر از سد رباط واقع شده است. کسی که تا به امروز نتوانسته به اعماق آن دست یابد. همچنین چند انبار غله هم در اطراف روستا وجود دارد که حکایت ازوجود کشت گندم در گذشته های دور می نماید .
بقایای آبگیر ساسانی به شمار ثبت 17117وآسیاب آبی بندو (1)به شمارثبت 18657وآسیاب آبی (2)به شماره ثبت 18650وآب انبار 18655وسد بندو به شماره ثبت 18656که همگی در تاریخ 8/11/85به ثبت ملی رسیده است .
3-آداب و رسوم :
الف ) عید :مردم این روستا به دو عید معتقد می باشند که این دو عید فطر وقربان بدلیل رنگ مذهبی از احترام و قداست بیشتری برخوردار می باشند.اهالی روستا در هنگام این دو عید خانه ها وروستا تمیز وپاک می کنند،مردان بعد از خواندن نماز عید در مسجد بصورت دسته جمعی به تک تک اهالی رفته وضمن دعای خیرطلب سلامت و برکت برای آن خانواده از پذیرایی گرم وصمیمانه آن خانه نیز بهره مند می شوند ،در عید بساط شربت وشیرینی در همه جا برقرار است واهالی با ذبح حیوانات البته ناگفته نماند از بهترین حیوانات خود انتخاب و در بین مستمندان تقسیم می کردند.که حال وهوایی دیگر به این روزها می بخشند .
ب) عروسی :مراسم عروسی در این روستا همچنان به شکل سنتی رایج بوده وهنوز زرق وبرق شهر نشینی نتوانسته اصالت آن را از بین ببرد.در روز عروسی نوازندگان سنتی ازیک روستا به نام ((ستلو))آورده می شود ودر اصطلاح محلی به نام ((لواطا))معروف بوده در سازهای خود که به(( هنبونه )) شهرت دارندوبه مجلس عروسی شادی ونشاط می بخشند در روز عروسی همه لباسهای نو به تن کرده و بیرق شادی را که معمولا پرچم سه رنگ ایران عزیز می باشد در سر هر خانه ای در روستا به چشم می خورد.
ج) عزاداری :پس از دفن میت در گورستان به منزل فرد مرحوم رفته وبه مدت 3شب به خواندن قرآن مشغول می شوند ودر شب آخر که به صدیق اختمات معروف بوده به اهالی روستا طعام داده می شوند .لازم بذکر است در مراسم بخاک سپاری میت زنان حق شرکت ندارند وزیر بنا به عقیده ای شرکت زنان در مراسم جایز نیست ودر ضمن چه مراسم عروسی وچه مراسم عزاداری به شدت اسراف به چشم می خورد ومقدار زیادی برنج وگوشت و...به زباله دانی ریخته می شود که جای تاسف دارد.
د) لباس :لباس مردان شکل خاصی نداشته وبه شیوه دیگری مردمان این مرزبوم لباس می پوشند ،البته لباس سنتی عربی که بصورت یکپارچه وسفید بوده در این روستا مرسوم است .
رنان آبادی معمولاُ به زدن ((بطوله))یا نقاب به چهره ،عشق خود را به حجاب وتعصم و غیرت دینی بیان می دارند.زنان چارقدی بلند وپیراهن یکسره ای برتن می نمایند بنحوی که این پیراهن تا ناحیۀ مچ پا را در بر می گیرد .
4-وضعیت اقتصادی :
همچنان که در قبل گفته شددر قرنهای گذشته بدلیل وجود داشتن سد در ناحیه مردم بر کشت غلات بخصوص گندم مبادرت ورزیده وهمچنین با ایجاد نخلستان های با شکوه وتولید خرما امرار معاش می نمودند ،به نقلی که در سالهای گذشته در حدود300بار شتر خرما از این روستا به مناطق دیگر برده می شد،اما متاسفانه پس از انهدام سد بدست پرتغالی ها وضعیت اقتصادی بندو منجر به رکود گردید.دامداری در این روستا هم به صورت بسیار محدود رایج می شد وآن هم بدلیل فاقد بودن مرتع تغذیه وچرای دام می باشد ،امروز اکثر مردم روستا با رفتن به کشور های خلیج فارس بخصوص ((دبی وقطر))کارگری در آن کشور ها به زندگی خود ادامه می دهند
5)مکانهای تاریخی وتفریحی این روستا :
الف) سد رباط: 700متری شرق روستا که در دهانه کوه واقع گردید.
ب) دخمهای متعدد (سیلوهای قدیمی )جهت نگهداری گندم: چسپیده به رباط معروف به الگواری .
ج) آسیاب آبی (1) : که در دهانه غار جنگیه پشت سد رباط واقع گردید.

د) غار جنگیه : پشت سد رباط واقع گردید که آثار سوختگی به جا مانده ناشی از جنگ های قدیم .
ه) آبگیر ساسانیان : پشت آسیاب (1)واقع گردید که متصل به جدول های آبی می باشد .
م) آسیاب (2): به فاصله 200متری آسیاب (1)واقع گردید .
ح) آب انبار(برکه): صدمتری آسیاب دوم
ج) چشمه امچتان (چشمه کتان ): که با توجه به نام آن حکایت از کشت کتان در زمانهای گذشته می باشد .که در 500متری آب انبار واقع گردید .
خ) چشمه جفیر : که در 300متری چشمه کتان واقع گردید ودارای نخل هایی نیز می باشد .
ک) تعدادزیادی که از برکه های طبیعی : واقع در 400متری چشمه جفیر می باشد که معروف به هوابج احجرت خمیس کمال و....که در زمستان پر از آب باران میگرددوتابستان آب دارند.
گ)عین الساده: که سابقاُ روستا به شمار می آمد وتعداد ساکنان آن به 300نفر می رسید که دارای چشمه آب شیرین –نخیلات بسیار –ولیموی آن معروف بود-انار-سرپستان-انجیر-نیزار-ودر فاصله یک کیلومتری سد رباط واقع در دل کوه می باشد .
ق) الهوابج(1) : واقع در بین عین الساده ودزدنه می باشد
ف) دزدنه : که سابقاُروستا به شماره می آید وتعدادساکنان آن به 100نفر می رسید ودارای نخلهای بسیاری از جمله خرما –انار-انجیر-و...بود ودر فاصله 800متری رباط در دل کوه واقع گردیده است .
ع) الهوابج(2): بین دزدنه ونهیر واقع است .
غ)وادی الازیاریه: که عمق 800متر ودرخت پیچک در آن آویزان شده که بیش از 100سال عمر دارد که منشا آن از دزدنه و از جنب روستای بندو می گذرد.
ت) نهیر : که سابقاُ روستا بوده وساکنان آن در حدود 50 نفر می باشد که ودارای نخل ولیمو-انجیر بوده ودر فاصله 600متری روستا بندو واقع گردید.که نزدیکترین روستا به روستای بندو بوده است.
تایپ:علی سالمی –اسحاق محمدی زاده
با همکاری :جمعه عبداللهی
تشکرخالصانه از:جوانان روستای بندو
روستای بندو آخرین روستای استان بوشهر است به سمت هرمزگان ! و یکی از روستاهای پایتخت اقتصادی و انرژی ایران اسلامی ، و شهرستان گاز خیز ! عسلویه است. در روستا کمی بیشتر از 600 نفر انسان زندگی خودشان را می کنند! این 600 و اندی نفر در 100 و اندی خانه روزگار می گذرانند !